-
1 ышану
1. неперех.1) ве́рить, пове́рить (кому-л.; чему-л.; в кого-что); ве́ровать, уве́ровать (в кого-л.; чего-л.) доверя́ть/дове́рить (кому-л.; чему-л.) || ве́ра, дове́риеҗиңүгә ышану — ве́рить в побе́ду
сәламәтләнүгә ышану — ве́рить в выздоровле́ние
бер-береңә ышану — доверя́ть друг дру́гу; взаи́мное дове́рие
чын күңелдән ышану — ве́рить всей душо́й
ышанып сер сөйләү — дове́рить та́йну
аллага ышану — ве́рить в бо́га
кара ышану — слепа́я ве́ра
хорафатларга ышану — ве́рить в суеве́рия
ышанма кеше сүзенә, ышану күзеңә — не верь чужи́м слова́м, верь свои́м глаза́м
2) наде́яться, понаде́яться, полага́ться, доверя́ться/дове́риться, вверя́ться/вве́риться(кому-л.; чему-л.)|| наде́жда, дове́рие, руча́тельствотәҗрибәгә ышану — доверя́ться о́пыту
үз көчеңә артык ышану — изли́шне полага́ться на свои́ си́лы
сукырларча ышану — сле́по ве́рить (доверя́ть); сле́по доверя́ться (полага́ться, упова́ть) || слепа́я ве́ра, слепо́е дове́рие
аю - көченә, кеше акылына ышана — медве́дь наде́ется на свою́ си́лу, челове́к - на ра́зум
3) убежда́ться/убеди́ться, быть убеждённым, уверя́ться, быть уве́ренным || убежде́ниеүз тәҗрибәңдә күреп ышану — убеди́ться на со́бственном о́пыте
4) в знач. нареч. ышаныпа) наверняка́, уве́ренноышанып эш итү — де́йствовать наверняка́
б) убеждённоышанып сөйләү — говори́ть убеждённо
в) дове́рчиво, довери́тельноышанып карау — относи́ться довери́тельно
5) в знач. вводн. сл.ышануымча, ышануыбызча — по моему́ (на́шему) убежде́нию
•- ышанып бирү
- ышанып калдыру
- ышанып калу
- ышанып кую
- ышанып тапшыру 2. сущ.ве́рование
См. также в других словарях:
чукрак — с. Бөтенләй ишетми яки бик начар ишетә торган. и. Ишетми торган кеше. ЧУКРАК БУА – Суы акмый торган буа. ЧУКРАК ГӨМБӘ – Кипкәннән соң эче кара көрән тузанга әйләнә торган шар сыман гөмбә (кара ышану буенча, имеш, бу тузан кешенең колагына кереп,… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге